Werkende moeders

Wellicht als werkende moeder herken je het fenomeen wel. Vaak druk, bij het wegbrengen naar school of de buitenschoolse opvang snel een kus en een fijne dag wensen, teleurgestelde gezichtjes omdat jij als werkende moeder niet op de maandag, dinsdag of donderdag kunt helpen, het geroep dat ze wéér naar de BSO moeten, en zo zijn er nog wel legio voorbeelden te noemen. Ook ik ervaar dit dikwijls. En hoe vaak ik onze dochter ook uitleg, dat ik het ook heel leuk vind om te werken, dat ik daar heel blij van word en dat we daarom ook leuke dingen kunnen doen (is dat opvoedkundig wel verantwoord?), soms wil ze het niet altijd begrijpen. Dus wring ik mij in allerlei bochten om toch op vrijdagmiddag bij school te kunnen staan. Allerlei leuke dingen in mijn hoofd, die ik samen met mijn dochter kan gaan doen. Ik heb er zin in… En ja, daar komt ze uit school gehuppeld, met een vriendinnetje aan haar arm. Mam… hoor ik haar al roepen. Mag ik bij Nina spelen? Sta ik daar met al mijn goede bedoelingen en leuke plannen! Natuurlijk mag ze bij Nina spelen. Geeft mij weer de ruimte om even met een goed boek en een grote kop thee op de bank te gaan zitten. Want dit soort momentjes voor mijzelf blijven spaarzaam, dus geniet ik er extra van. En als ze dan ’s avonds in bed ligt en mij stevig vasthoudt en roept dat ik de liefste moeder ben en dat ze echt geen andere wil…. Dan kan mijn week niet meer stuk.